การประเมินผลตัวเอง

โดย มาเรีย ฟอนเทน

กุมภาพันธ์ 25, 2011

มีใครคนหนึ่งนึกสงสัยว่าพระองค์มองดูชีวิตเขา และประเมินผลเขาอย่างไร เขาไม่รู้สึกว่าตัวเองดีนัก หรือประสบผลสำเร็จงดงาม

พระองค์บอกเขาดังต่อไปนี้ ถ้าหากข้อความดังกล่าวโดนใจคุณ และคุณนึกภาพได้ว่าพระเยซูกล่าวเช่นนี้กับคุณ ก็ขอให้เป็นกำลังใจแก่คุณด้วย เพราะว่าพระเยซูมีความรักมากพอที่จะมอบให้อย่างทั่วถึง หรือคุณอาจขอให้พระองค์กล่าวกับคุณเป็นส่วนตัวโดยเฉพาะ

(พระเยซู:) ขอให้เราบอกเจ้าว่าเรามองเห็นเจ้าเช่นไร

เรามองลูกรักของเรา เช่นเดียวกับที่ผู้ปกครองมองตาลูก และรู้สึกถึงแต่ความรัก เราก็มองเจ้าเช่นนั้น เราภูมิใจเหลือเกินที่เห็นเจ้าเติบโตเป็นผู้ใหญ่ โดยตัดสินใจเลือกด้วยวุฒิภาวะและสติปัญญา ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา
เราเห็นจิตใจที่ยินยอมอ่อนน้อม ผู้ซึ่งตอบรับเรา ครั้งแล้วครั้งเล่า แม้แต่ในยามที่เจ้ารู้สึกว่าขาดความสามารถ หรือไม่มีพละกำลังที่จะก้าวต่อไป
เราเห็นการดำเนินชีวิตที่เสียสละเพื่อเรา เจ้าถวายทุกสิ่งบนแท่นบูชาต่อเรา นับครั้งไม่ถ้วน ถึงแม้ว่าเจ้าต้องเสียค่าแลกเปลี่ยนสูงมาก
เราเห็นผู้ที่เต็มใจติดตามเรา ไม่ว่าเราจะนำไปที่ใด ผู้ที่มีศรัทธาก้าวไปตามหนทางที่เราวางไว้ให้เจ้า ถึงแม้ว่าบ่อยครั้งเจ้ามองไม่เห็นเส้นทางเบื้องหน้าอย่างชัดเจน หรือไม่เห็นว่าจุดหมายปลายทางจะเป็นเช่นไร
เราเห็นดวงจิตที่มอบให้อย่างไม่เห็นแก่ตัว ผู้ซึ่งถือว่าความจำเป็นของคนอื่นมาก่อนตัวเอง และมอบให้ จนถึงกับยอมเจ็บช้ำ
เราเห็นภาชนะที่ถ่อมตน ผู้ซึ่งเต็มใจฝ่าเตาไฟ เพื่อเราจะได้หล่อหลอมเจ้าให้เป็นทองคำที่บริสุทธิ์ยิ่งขึ้น จนหาค่ามิได้ และสูงค่ายิ่งกว่าโลหะอื่นใด
เราเห็นผู้ที่มีศรัทธาแรงกล้า ถึงแม้ว่าเจ้าอาจจะรู้สึกว่าไม่เป็นเช่นนั้น ศรัทธาของเจ้าก็ผ่านกาลเวลาที่เป็นบททดสอบมาแล้ว เจ้าซื่อตรงต่องานที่เรามอบหมายให้ ต่อเสียงแผ่วเบาที่กล่าวกับจิตใจเจ้า ต่อหลักความเชื่อเบื้องต้นและพื้นฐาน ซึ่งเราสอนไว้ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เรารู้ว่าศรัทธาของเจ้าก่อร่างสร้างขึ้นบนศิลาที่มั่นคง ซึ่งจะไม่สั่นคลอนอย่างง่ายดาย
เราเห็นผู้มอบข่าวสารที่มีเกียรติของเรา เจ้าสละชีวิตเพื่อจุดประสงค์ในการกระจายข่าวสารเรื่องความรักของเราไปสู่ผู้อื่น เพื่อเขาจะได้ชื่นชมยินดีในความรอดของเราเช่นกัน

เมื่อเจ้าอดใจไม่ได้ที่จะนึกสงสัยว่าเจ้าประสบผลสำเร็จที่ควรค่า หรือว่าเจ้าใช้ชีวิตด้วยศรัทธาเป็นอย่างดีหรือไม่ ก็เพียงแต่ระลึกว่าเรามองชีวิตของเจ้าแตกต่างไปจากชาวโลก เราเห็นคุณค่าที่แท้จริงในชีวิตของเจ้า ซึ่งเจ้าและคนอื่นอาจมองข้ามไป หรืออาจจะไม่ประจักษ์ชัด คือคุณสมบัติที่น่าชมเชย และสิ่งที่มอบให้ซึ่งจะคงอยู่ในชีวิตของผู้อื่น และจะก่อให้เกิดความแตกต่างในโลกนี้ต่อไป